Van Thailand naar Laos
Lieve allemaal,
Inmiddels ben ik alweer een maand in Azie, en ik vind het super!
In Chang mai moest ik er nog even inkomen, na een luxe relaxte vakantie op het eiland Koh Chang stond ik ineens weer alleen in een vreemde stad. Omdat iedereenhet thaise nieuwjaar vierde washet lastig om met mensen in contact te komenDe eerste nacht werd ik al snel lastig gevallen door muggen, malaria komt voor in noord thailand en ondanks ik malaria pillen bij me heb durfde ik ze nog niet te slikken i.v.m de bijwerkingen die vrij heftig kunnen zijn. Ik had een spray waarmee ik ze redelijk mee op afstand kon houden.Maar die nacht ging de gedachte even door mij heen, wil ik dit wel?, ik kan ook gewoon nu naar huis gegaan. De volgende dag kon ik me deze gedachten al niet meer voorstellen. Ik heb een waterpistool gekocht en ben mee gaan doen met de gekte. Iedereen stond namelijk op straat elkaar nat te gooien, en te spuiten, klein of oud thais of toerist het maakte niet uit, droog bleef je niet. Na 3 dagen had ik het gezien in Chang mai maar i.v.m met het water festival ging er geen bus eerder dan 16 april dit betekende dat ik nog 3 dagen in Chang mai door moest brengen. Ik heb een jungle flight gedaan om de stad uit te vluchten en weg te zijnvan al dat water, het was die dag heel slecht weer, het regende erg hard en het onweerde. Anyway;nu werd ik als nog nat!Toen we boven in de bergen waren en in gordels werden gehesen hoopte ik dat het niet door gingi.v.m het weer maar helaas het ging gewoon door. Het was hoog heel hoog en we liepen over gammele houten bruggen en gingen hangend aan een kabelbaan van de ene naar de andere boom. Pas bij de tiende begon ik het minder eng te vinden en durfde ik hangend met m,n armen los.
De 16e vertrok ik eindelijk richting Laos, dit was een reis van drie dagen. Eerst 7 uur met de bus, de volgende dag 7 uur op een boot zonder bank of stoellen nee iedereen moest op de grond. Achteraf viel het mee want je kon lang uit liggen. We vaarden over een rivier en zagen onderweg kleine dorpjes wat niet meer was dan hier en daar een hutje. de mensen en kinderen die langs de kant stonden zwaaiden meestal naar ons. Het voelde vreemd om langs mensente varen die in de bossenleven met niksen wij met onze ipod op foto's van ze maakten zo'n wereld van verschil. De derde en tevens de laatste dag op de boot was lang, de boot was nog ouder en over vol, ik had geen zit plaats en heb op de reling de 7 uur lange reis doorgebracht. S'avonds kwamen we aan in Loang prabang vooraf gaande aan een lange visa procedure. eindeloos moesten we gegevens invullen, pasfoto's en paspoorten inleveren. In Loang prabang (noord Laos) verbleven we in een hostel. Tijdens de reis had ik wat mensen ontmoet waar ik de rest van de dagen en nu nog mee optrek. We zijn 3 dagen in Loang Prabang gebleven. We hebben watervallen bezocht, Nachtmarkt en wat tempels bekenen. Ik vond Loang Prabang erg leuk een heel sfeervolle plaats met gezellige eettentjes en barretjes. Het Hostel waar we sliepen was erg basic, zo had ik ze nog niet gezien. mijn bed was met een paar planken in elkaar geknutseld en boven mij hing een ventilator die aan het geluid en de manier waarop hij rond draaide elk moment naar beneden kon storten. Gelukkig is dit niet gebeurd!
Ik ben met Roy (NL)Kathy (duits) 20 april met de bus vanuit Loang Prabang naar Vang vieng gegaan, dit was weer een hele ervring. We vertokken om 17:00 uur en zaten in een bus met alleen maar Locals, de reis ging in een slingerweg door de bergen. Om 2 uur s'nachts kwamen we aan in Vang vieng en we waren de enige die er hier uitmoesten. Daar stonden we met onze backpack in de middle of nowere in het donker. Geen idee waar we heen moesten. We vonden al snel iets wat op een centrum leek en kwamen bij een guesthouse aan waar iemand op de grond in een muscieten tent wakker werd van ons. En daar hadden we voor die nacht een kamer.We zijn 2 nachten In Vang Vieng gebleven, de tweede dag zijn we gaan tubben dit is een van de grootste toeristishe atrakties onder de backpackers. Het komt erop neer dat je in een opblaas band over een rivier gaat en tussen door stopt bij verschillende barretjes veel drinkt en feest. De manier waarop je vanuit de rivier d.m.v. een fles aan een touw de kant op werd getrokken was erg lachwekkend. Vang Vieng was een klein stadje waar je de mensen die je op de boot of tijdens tubben had ontmoet steeds weer tegen kwam. Er waren veel relaxte eettentjes waar overal tv's hingen waar je series van Friends kon kijken. De derde dag hebben we een scooter gehuurd, dit vond ik geweldig want we reden door dorpjes waar je goed kon zien hoe de mensen leefden. Ik zag mensen die zichzelf stonden te wassen in een rivier. koeien, kippen en varkens liepen over de onverharde zandweg en houten karren volgeladen met bamboo en daar dan boven op weer mensen en kinderen. We zijn bij een cave gestopt en konden naar binnen onder begeleidng van een gids. Ik had geen idee wat ik mij hier bij voor moest stellen maar we zijn achter de gids aan gelopen. Je kreeg een zaklamp voor op je hoofd en al snel moesten we kruipend over de vloer in het donker en het kon allemaal maar net. zo smal en krap was het. Een hele ervaring maar zal dit niet snel meer doen.
Na drie dagen zijn Kathy en ik naar Hanoi gevlogen (Vietnam) en hebben we afscheid van Roy genomen hij ging naar Bali. De vlucht was anderhalf uur en toen we in de taxi naar het Hostel werden gebracht met nog zo'n 12 backpackers keken we onze ogen uit! De wegen waren vol met toeterende scooters waar hele families opzaten, hier is Bangkok niets bij vergeleken. Vietnam verscheeld het meest met de 4 Thailand/Laos en Cambodja. De bevolking is minder vriendelijk wat ik tot nu heb ervaring. Ze dringen overal voor en duuwen je gewoon aan de kant als je ergens in de rij staat. Morgen gaan we een 2 daagse boodtocht doen naar Halong Bay een eiland noordelijk van Hanoi. Daarna gaan we richting zuiden met een groep van 12 waarvan Kathy 2 mensen kent van thuis.
Rock tour Alice Springs 12 tot 16 maart
De laatste weken in Sydney vlogen voorbij. Ik wilde nog heel veel doen en genieten.
Zo maakte ik lijstjes van wat ik nog wilde zien en doen. Boven aan mijn lijstje stond The outback, ik heb de oostkust gezien van Melbourne tot aan Cairns maar vond dat ik “The Red Centre” zo wordt het midden van Australië ook wel genoemd, zeker gezien moest hebben! Ik boekte een vlucht en drie daagse outback tour. Op 12 maart vloog ik naar Alice Springs, een vlucht van 3 uur dit is dus bijna Ned-Turkije. Ongelofelijk hoe groot de afstanden hier zijn, en hoe snel je er gewent aan raakt, zo boekte ik zonder problemen deze vlucht. Zou je in Nederland toch niet verzinnen om in je eentje naar Turkije te vliegen om een 3 daagse tour te doen in de woestijn. S,morgens kwam ik aan in Alice Springs, na een vlucht waarin ik 3 uur naar buiten had kunnen kijken en alleen maar roodgekleurd zand en struiken had gezien, ik vond het vreemd om zo lang geen enkel spoor van leven te zien en ik vroeg me af waar ik terecht zou komen. Ik verbleef in Hostel ‘’toddy’s” de plaatselijk koffie tent, restaurant en buurtsuper hadden de zelfde naam. Wat mij direct opviel was de bevolking, Aboriginals zo heet deze bevolking, zag je in de stad in groepjes op straat of in parken. Ik voelde een vreemde onbeschrijfelijke scheiding tussen deze mensen en wij. In het hostel hoorde ik dat het s’avonds onveilig was om alleen op straat te lopen. Ik voelde me hierdoor ongemakkelijk in Alice springs, en vond het een totaal andere wereld.
Die middag ben ik samen met een paar meiden van het Hostel naar het reptile centre gegaan, hier kon je wat dieren zien en een slang vast houden. Nou ik dacht leuk voor de foto en als voorproefje op de desert. Ik geloof dat ik no nooit zo bang geweest ben. De vrouw die naast mij staat en de slang om mijn nek had gelecht was gewoon even gaan bellen. De slang ging steeds strakker om mijn middel heen en zijn tong ging over mijn blote armen. Gelukkig werd ik verlost toen ik de vrouw toch echt heel duidelijk vroeg hem weer van me af te halen.
De volgende ochtend om 6am werden we bij het hostel op gepikt door “Scot”, onze reisgids voor de komende 3 dagen. De busreis naar Uluru zo heet het gebied waar ik drie dagen rond zou trekken was zo,n drie uur en ging over een rechte lange weg.
Als eerste stond er een wandeltocht van drie uur op het programma. Zit je echt op te wachten na drie uur in een oververhitte bus met 20 dampende backpackers. Al snel werden we overvallen door een vreselijke vliegen plaag. Maar hier was ik op voorbereid dus begon aan de tocht met een vliegennet over m,n hoofd. Zag er niet uit maar deze vliegen gingen overal op je gezicht zitten maar dan ook echt overal, van m,n linker ooglid tot midden op m,n onderlip. En daar bleven ze dan ook gewoon zitten dus met het vliegennet was ik erg blij. Ik verbaaste mij hoe Scot kon blijven praten zonder over een vliegennet te beschikken. \
De tocht was afzien maar de moeite waard. Terug in het busje op weg naar een plaats waar we het kamp voor die nacht opgingen zetten. Halverwege zette Scot de bus aan de kant en kregen we de opdracht om hout te zoeken voor het kampvuur. Zonder hout geen vuur en zonder vuur geen eten zei hij er bij! Is hier geen Mac donalds??? Ik had net in de bus mijn handen en nagels uitgebreid gereinigd met antibacteriële doekjes, kon ik nu het bos in en met al mijn gewicht aan een tak hangen zo dat hij af zou breken.
Eenmaal weer in de bus zagen we een dingo langs de weg, dit maakte dat ik het bos verhaal direct weer vergat. Aangekomen op de plek waar we die nacht sliepen, regende het. In de regen hebben we gegeten en onze zwag uitgerold.
Gelukkig hadden we wel een golfplaat boven ons hoofd maar verder lagen we buiten in een slaapzak met een matje erin wat een zwag wordt genoemd. Vroeg gingen we slapen om vroeg weer gewekt te worden. Al snel werd er om mij heen gesnurkt maar ik deed geen oog dicht. In de woestijn waar niks om je heen is heb ik het kampvuur van vlammen in een smeulende rode gloed zien veranderen terwijl ik bang was dat de dingo langs zou komen. En bedacht wat ik dan zou moeten doen. Het bleef die nacht droog. De volgende ochtend 5.30am was Scot al bezig met het klaarzetten van het ontbijt. Na het ontbijt hebben we de spullen weer ingepakt en zijn naar de volgende plaats gereden waar we weer een wandeltocht hebben gemaakt. Deze was zwaarder dan de eerste i.v.m het weer. We moesten veel klimmen op onverharde paden die glad waren door de regen. Eind van de middag kwamen we aan bij de Ayers Rock dit is de heilige plaats van de Aboriginals. De grootste toeristische trekker is om dit grote gebergte in zonsondergang te zien en te fotograferen. De kleur contrasten en veranderingen van kleur tijdens de zonsondergang schijnt bijzonder mooi te zijn. Helaas heb ik dit niet mee kunnen maken, de Rock was nog net te zien ondanks de mist. Door de hoeveelheid regen ontstonden er overal watervallen dit schijnt zeer weinig voor te komen. Scot had dit in zijn carrière als ”Rocktour” gids nog nooit mee gemaakt en ging door het dolle heen. ‘This is once in a life time’! riep hij en rende met z,n camera door de plassen richting de watervallen ’ik rende er achter aan en dacht deze hele tour is voor mij once in a life time met of zonder waterval of zonsondergang het maakte voor mij niet meer uit. Totaal doorweekt zaten we weer in de bus op weg naar de volgende en laatste slaapplaats in de dessert. Gelukkig waren er douches, maar het regende nog steeds en ik had geen droge kleren meer. Met zeilen probeerden we de slaapplaats droog te houden. Niet gelukt! Ik werd wakker totaal doorweekt, gelukkig was het niet koud en heb ik wel geslapen. De laatste dag zijn we rond de Ayers Rock gelopen en hebben we het Aboriginal bezoekers centrum bezocht. Daarna weer terug naar Alice springs daar hebben we als afsluiting met z,n allen gegeten. De volgende dag vloog ik terug naar Sydney. Deze laatste “ozzie experience” was afzien maar zeker de moeite waard!
Kerst, oud en nieuw en roadtrip Sydney Canberra
Lieve mensen,
Ik hoop dat jullie een fijne kerst en jaarwisseling hebben gehad? Ik loop wat achter ik weet het.. maar het is nog niet te laat om jullie mee te laten genieten van hoe ik mijn kerst in Melbourne, oud en nieuw in Sydney en roadtrip richting zuiden heb beleefd!
Kerst in Melbourne
Op 24dec ben ik vanuit Sydney met de bus naar Melbourne vertrokken, een reistijd van 15 uur. Pff hier keek ik natuurlijk niet naar uit, maar een vliegticket was niet meer te betalen. Al na een half uur wist ik niet meer hoe te zitten en werd chagrijnig bij de gedachten nog 14 ½ uur te moeten, S’avond laat kwam ik dan eindelijk in Melbourne aan en achteraf was de reis toch best mee gevallen. ik werd opgehaald door Astrid. Chiara en haar zus Julia zaten ook in Melbourne en allemaal in het zelfde hostel. Die avond ben ik nog even wat gaan drinken met Astrid en de volgende dag was het Kerst! Dit jaar een kerst zonder Familie, maar ook zonder winterjas, sneeuw, kaarsen, openhaardvuur etc etc. Ik had dus geen kerstgevoel. Toen ik hier bij 30 graden een paar maanden geleden de eerste kerstartikelen in de winkel zag liggen, was ik even in de war en dacht dit moet een fout zijn. Ik vond het zo vreemd, ik heb de kerstboom opgetuigt met Fleur (mijn oppas kindje) terwijl het zweet over mijn rug liep, nog nooit eerder heb ik het zo heet gehad tijdens het optuigen van een kerstboom. Terug naar het hostel ‘international backpackers’in Melbourne, 1e kerstdag begon met gratis boterhammen met pindakaas of vetgemite, standaard ozzie ontbijt dus! Daarna zijn we naar het strand gegaan, met kerstmuts en kerstbrood.
Het was druk op het strand en iedereen was in feeststemming er hing een heel gemoedelijke relaxte sfeer en langzamer hand kwam ik toch in kerst sfeer, waarschijnlijk door de kerstmutsen en pakken die je voor bij zag komen. En al snel wist ik dat dit de beste kerst tot nu toe zou zijn. In Australië vieren ze kerstavond en 1e kerstdag met een lunch, 2e kerstdag kennen ze niet. Maar als kerst in het weekend va;t zoals dit jaar is het maandag gewoon een “publiek holliday”, goed geregeld dus hier!! We zijn tot laat op het strand gebleven. De eerste dagen vond ik Melbourne wat tegen vallen, het weer was steeds bewolkt en omdat ik Melbourne niet kende, nergens de weg wist, wat logisch is maar ik merkte ineens hoe vertrouwd Sydney voor mij is geworden en hoe goed ik daar alles ken nu, ik miste Sydney zelfs toen ik in Melbourne was.
De 3e dag ging Astrid weer naar Sydney omdat Marieke een vriendin uit Nederland zou aankomen in Sydney. Ik bleef nog 2 dagen met Chiara en Julia. Nu het weer zonniger was begon ik Melbourne leuker te vinden, het is een stad die erg verschild van Sydney maar zeker niet minder mooi, men zegt dat Melbourne meer internationaal is ik vond vooral de sfeer anders en de gebouwen waren moderner. 31 dec. ging mijn bus weer terug naar Sydney, s’avonds 20:00 ik wist niet meer welk station ik aangekomen was en op mijn ticket stond geen station vermeld, op weg naar 1 van de 5 stations in Melbourne begon ik te twijfelen of het wel het station was waar mijn bus vertrok, het stond niet op mijn ticket en Astrid en Chiara kon ik niet bereiken, ik heb iedereen gevraagd die ik tegen kwam maar niemand wist het. Daar loop je dan in een stad met je koffer waar je niets kent. Ik kon mijn bus niet missen want dan zou ik oud en nieuw in Sydney missen! Ik begon me zenuwachtig te voelen eindelijk iemand die mij de weg naar het juiste station kon vertellen. Dit is weer zoooo iets voor mij! Maar ja ik had het gered en kon de aankomende 14 uur bij komen van dit stress moment in Melbourne. Ik zat naast een meisje uit Zwitserland, terwijl ze mij aan het vertellen was wat ze in Australië deed zag ik vanuit mijn ooghoek een plastic zak op de koffer ruimte die heen en weer bewoog alsof er iets in zat wat erg op een beest leek. Ik wees het haar aan, ze schrok en al snel werd er door de bus geroepen van from who’s that plastic back???? Niemand durfde te kijken, een meid achter mij riep in grappig Engels accent, this is not funny!!! Ik ging op mijn stoel staan en zag wat er in de tas zat , gewoon een flesje water die heen en weer rolde.
Oud en nieuw in Sydney
Oudejaarsdag kwam ik in Sydney aan om 8am. Ik had met Astrid en Marieke afgesproken om het vuurwerk in de Botanic gardens te gaan kijken, vanuit hier heb je een goed uitzicht op de Harbour bridge en het Operahouse. Maar om een goede plek te hebben moesten we er heel vroeg zijn. Ik ben snel gaan douchen en ben met Astrid en Marieke richting Botanische tuin gegaan. Zo’n drie kwartier stonden we in de rij wat ons erg mee viel. We hadden een super plek en lagen om 11 uur s,morgens op ons kleed met nog 13 uur te gaan om te zien waar we voor gekomen waren J gelukkig hadden we veel eten en was er veel te zien.
De temperatuur steeg hoog boven de 30 graden uit, ineens bleek onze plek toch niet zo heel goed te zijn want er was totaal geen schaduw en dus nog geen tien minuten uit te houden in de zon. Om de beurt zijn we schaduw op gaan zoeken en water gaan halen. Tegen het einde van middag lag het park zo vol dat er geen ruimte meer was tussen de kleden om te lopen. Om 9pm begon het eerste vuurwerk, wat ze het kindervuurwerk noemen en om 12 uur barst dan het grote vuurwerk los. Het was ongelooflijk gaaf!! Zie filmpje.
Roadtrip Sydney-Canberra
3 dagen later ging ik op de volgende trip naar Canberra. Astrid had een auto gekocht en gaat met Marieke reizen langs de west kust. Ik kon mee tot Canberra en vanuit daar heb ik de bus geboekt terug naar Sydney een week later. Op de valreep ging Kyra ook mee, een vriendin van Astrid en Marieke. Op 4-01 vertrokken we met 4 meiden in een volgepakte Ford Valcon!.
Eerste stop “dinner” bij Macdonalds! Daarna hebben we een slaap plaats gevonden op een klein terrein naast de snelweg. Astrid en Marieke sliepen in de auto en kyra en ik in een tentje van $15 waarin we nauwelijks rechtuit konden liggen. Toen we eenmaal (scheef) in de tent lagen leek het alsof we midden op de weg lagen i.v.m het geluid van vrachtwagens die voorbij reden. Ook konden we het luchtbed niet al te hard oppompen want hij was te groot voor de tent.
De volgende ochtend zijn we vroeg weer gaan rijden omdat we dan geen kampeer/ parkeer kosten hoefden te betalen. Maar ook omdat er verder niks te doen was op deze plek. We zijn het Royal National park in gereden en hebben daar wat rond gaan lopen. Die avond vonden we weer een goede plek om te overnachten, een plek aan de kust, ook hier lagen we weer in het kleine tentje waarin je niet eens languit kon liggen en wat bestond uit één doek dus hoopten op weer een droge nacht! Haringen gebruikten we niet omdat deze de grond niet in te krijgen waren. Dus als Astrid en Marieke de volgende ochtend uit bed kwamen en onze tent niet zagen staan kon het zijn dat we met tent en al de boom in waren gewaaid. De volgende ochtend zijn we op het strand gaan ontbijten, heerlijk een verlaten breed zand met af en toe een hardloper of surfer.
Die middag zijn we naar Kangoeroe Valley gereden, een binnenlands leuk klein plaatsje, we wilden graag wat wildlife zien, Helaas hebben we het moeten doen met signs langs de weg.
Op de camping in Kangoeroe Valley kregen we de kofferbak van de auto niet meer open, we besloten er de volgende ochtend verder naar te kijken dus wat onhandig moesten we nu het bed in de auto opmaken en de spullen eruit sjouwen. S’avond hebben we een openlucht cinema gemaakt door het luchtbed buiten te leggen en de laptop op de koelbox. Daar lagen we een film te kijken onder de sterren, een complete out door cinema. Volgende ochtend dus eerst naar de garage, al onze spullen moesten eruit anders kon je niet bij de achter klep van binnen uit. Kyra en ik bleven achter met alle spullen, al snel waren Astrid en Marieke terug en konden we het stadje in om wat te eten. Kangoeroe Valley was klein en mooi maar we waren wat teleurgesteld omdat we geen dieren hebben gezien. Inmiddels is het 7januari en we besluiten naar Batmans Bay te rijden. Daar besluiten we weer goedkoop dus gratis te overnachten. We rijden batmans bay binnen en zien daar aan de kust een kermis, mooi! valt dus niet op als we daar met ons kleine tentje tussen gaan staan. I.v.m. de kermis is het erg druk en rijd er politie rond, we besluiten dus het opzetten van de tent zo lang mogelijk uit te stellen. Er stonden bbq’s en picknick tafels dus we zijn eerst gaan barbecueën.
Al snel komen we in contact met drie jongens uit Duitsland die rond reizen in een wickedvan zo een waarin ik met Becky de eerste maand heb gereisd. S’avonds zijn we met z,n allen over de kermis gelopen en zijn de plaatselijke bar ingegaan. Die jaja tot 11:00pm open is. De volgende dag wilden we gaan surfen, de jongens wisten waar een plank te huren dus we zijn achter hun aangereden, we zijn niet meer gaan surfen want er waren geen golfen in Batmans Bay. We zijn gezamenlijk naar Pebbly beach gereden een geweldig strand met kampeer plekken. Hier hebben weer een Aussie BBQ gemaakt,
en we hebben de hele dag aan het strand gelegen en gezwommen. Ongelofelijk dat er zo veel mooie plekken zijn in Australië die zo verlaten zijn. Er vlogen paars met blauw gekleurde vogels rond die op je hand kwamen zitten als je er eten in had.
En s’avonds verschenen de kangoeroes op het strand en liepen de possums in het rond, In de tent hoorde we de kangoeroes voorbij huppelen. Deze ervaringen zal ik niet snel vergeten. De volgende ochtend werden we gewekt door natte voeten, het regende en de tent had het niet helemaal droog gehouden. Deze plek zag er in de regen ineens een stuk minder paradijselijk uit en we hebben dus snel de auto weer ingepakt en zijn naar Canberra gereden. Ook daar regende het. Canberra is de hoofdstad van Australië maar lang niet zo levendig als Melbourne en Sydney. We hebben het parliament bezocht te alsof ik op het vliegveld van Antalya stond, overal marmer. daarna moest ik opzoek naar een hostel want ik zou de volgende dag met de bus weer terug naar Sydney gaan en de rest zou verder reizen richting zuid/westen. Als afscheid en afsluiting van de roadtrip met z,n vieren zijn we uit eten gegaan. Kyra en Marieke kende ik nog niet maar het klikte al gauw. We hebben afscheid genomen, ik ben het Hostel in gegaan en de andere zijn verder gereden. Het was even vreemd om na een hele week met vier meiden te zijn en dan ineens alleen in een stil saai hostel te zitten. Ik heb de avond door gebracht achter de computer. Lieke mijn Nederlandse vriendinnetje is onlangs verhuisd en ze heeft me haar nieuwe huis via de webcam laten zien. Ik voelde me dichtbij maar ook ineens heel ver weg. Die nacht sliep ik slecht, een kamergenoot snurkte en s,nachts kwamen er nieuwe backpackers aan. De volgende dag ben ik de stad in geweest met 2 kamergenootjes uit het hostel, weer naar het parliament, de Nederlandse ambassade en een tentoonstellen van portretfoto’s van bekende mensen. S,avonds vertrok ik weer richting Sydney. Fijn om weer thuis te zijn! Het afscheid van Australië komt al aardig dicht bij, ik wil er nog niet aan denken, maar kijk ook erg uit naar een volgende reis door Azië en het weer zien van iedereen!
Road trip met Astrid
Hi There!8-11-201
Lieve Mensen zoals je misschien al gehoord hebt, ik blijf 2 maanden langer weg! Het kwam zo, ik had het er met Madeleine over dat de tijd zo snel is gegaan en dat ik best langer zou willen blijven. Ik ben al vanaf mei bij het gezin van Madeleine aan het werk en vind het nog steeds erg leuk. Waarom blijf je niet langer? vroeg Madeleine, voor hen zou het fijn zijn omdat ze nog niemand anders hadden gevonden. Wat betreft visum kon het, omdat ik een jaar visum heb en volgens oorspronkelijke plan 10 maanden in Australië verblijf, alleen mijn vliegticket van Azië naar Amsterdam zou dan niet meer binnen het jaar vallen dus dat zou ik na moeten vragen bij het reisbureau. Ik ging die middag naar huis na dat ik Madeleine had gezegd dat ik er over na ging denken. Dit was niet nodig, in de bus naar huis had ik het al besloten. Ik blijf langer, tuurlijk mis ik jullie en kan ik niet wachten iedereen weer te zien maar ook heb ik sterk het gevoel dat ik nog niet klaar ben in Australië …en, nee niet omdat ik die ene Australiër nog niet aan de haak heb geslagen. Ik weet gewoon, eenmaal weer terug in NL dan zal ik niet meer zo snel terug gaan. Anyway, ik heb wat heen en weer ge mailt met het reisbureau en nog eens goed na gedacht, en vandaag heb ik mijn tickets omgeboekt, mijn reisschema ziet er nu als volgt uit:
25 maart vlieg ik naar Bankok, ik ga dan Azie rond in ruim 2 maanden en ik kom 28 mei aan in Dusseldorf, uiteraard verwacht ik een heeeel groot welkoms comité.
Inmiddels is de roadtrip Sydney-Cairns al weer 2 maanden geleden. Dat wil zeggen, heel veel feestjes een surfervaring een weekend Port Stephens een nieuwe huisgenoot/vriendin, Operahouse tour, dagjes strand, afscheid Claudia en een cabrio trip verder.
Port Stephens September
Het weekend na de road trip naar Cairns ben ik met Claudia en Floor een weekendje naar Port Stephens geweest. Een plaatsje aan de kust zo’n 300 km boven Sydney. Vrijdag ochtend zijn we vertrokken naar het bedrijf waar we de auto huurden. Daar aangekomen werd ons een camper uitgeleend, we kregen een uitgebreide uitleg van waar zich wat bevond zoals een microwafe en hoe alles werkte. Na een heel pak papierwerk wat ingevuld en getekend moest worden, kon ons weekend beginnen en gingen we op weg naar Port Stephens. Net aan het rijden belt de man die ons de camper had mee gegeven dat hij een fout had gemaakt en dat we dus eigenlijk gewoon een auto hadden moeten krijgen… Hmmm tja, helaas meneer we zitten al op de pacific highway, niks meer aan te doen zei de man dus we hadden mazzel.
Claudia had van te voren al accommodatie geregeld. Een vriendelijk echtpaar verwelkomde ons hartelijk. Het vakantie park, want het was niet echt een hostel werd gerund door twee stellen en bevond zich midden in de natuur, er was een huis kangoeroe, “Jessy” die huppelde er rond.
Ook was er een kampeer terrein. We konden dus in onze camper slapen, maar omdat de houten op palen huisjes er zo schattig uitzagen en de vriendelijke eigenaar ons korting gaf, zijn we daar gaan slapen. S’avonds de zonsondergang gezien op het strand en de volgende dag op het strand gelegen en ge bbq't.
De omgeving was er geweldig, brede witte stranden en geen mens te bekennen. Het was een kort tripje maar zeker de moeite waard!
My first surf experience! Oktober
Een paar weken geleden ben ik voor het eerst gaan surfen in Manly, een strand die je vanaf Circular quay kunt bereiken met een ferry. Je kreeg een bord, surfpak een kleine instructie en verder was het zelf aanklooien in het water, dit was het ook echt. De golven vielen tegen deze dag maar het weer was super. Na deze eerste surf ervaring was ik niet echt enthousiast, het viel erg tegen. Ik dacht dit doe ik wel even, maar het was erg zwaar. Met moeite kon ik op plank blijven liggen, laat staan omhoog komen. Al snel had ik opgegeven en besloot dat dit niet mijn ding is, hoe stoer en gemakkelijk het er ook uit ziet.
Social life.
Mijn Nederlandse netwerk in Australië begint aardig uit te breiden, zo heb ik heb ik Claudia via mijn site leren kennen , en Floor en Astrid weer via haar. Claudia en Astrid hadden allebei ook weer vriendinnen hier die hen op kwamen zoeken. Zo hebben we heel wat Nederlandse meiden avondjes gehad. Het leuke aan reizen is dat je zo makkelijk in contact met elkaar komt maar helaas ook vaak al zo snel weer afscheid moet nemen. Dit is erg jammer als het goed klikt. Claudia is al weer terug in NL en ik mis haar echt! Astrid gaat deze week reizen maar komt gelukkig volgende maand weer terug in Sydney en Chiara zit ergens in Victoria op een farm, haar zie ik misschien rond kerst. Astrid heb ik ontmoet op Defqon een Nederlands dansfeest wat hier werd gehouden in de Bleu Mountains. Claudia had haar in het hostel ontmoet waar ze werkt en had haar mee gevraagd. Later bleken ze in Nederland elkaar al een eerder ontmoet te hebben op een soort gelijk feest, heel toevallig. Vorige week heb ik met Astrid een trip gedaan.
Korte trip Thamwoth- Port Macquarie. 2-11 t/m 5-11
Madeleine en Niek gingen een weekje op vakantie met de kids, en ik mocht die week gebruik maken van de auto. Astrid en ik zijn dagen bezig geweest een route uit te stippelen van verschillende Nationale parken rond Sydney, we wilden gaan kamperen en lekker toeren met de cabrio. Omdat het weer erg slecht was hebben we de avond ervoor bedacht om naar Tamworth te gaan. Omdat dit de enige plek in NSW was waar de zon zou schijnen volgens het weer bericht. I.v.m het weer hebben we de tent laten liggen en in hostels overnacht. Begin van de middag zijn we vertrokken, na zo’n 6 uur gereden te hebben kwamen we aan in Tamworth “de Music capitol of Australia”’.
We hadden er niet veel van voorgesteld en hadden al in de boeken gezien dat het een plaatsje was van country muziek, linedance en paarden soo niet mijn ding. Omdat die middag de Melbourn cup was, een jaarlijks evenement waar het volgens mij niet om de race zelf gaat want het is een paarden race maar het draait meer om wie van de vrouwen het mooiste hoedje op haar hoofd heeft en de mooiste jurk en dat er veel gedronken wordt.
I.v.m. met de Melbourn cup was Tamworth toch een leuke levendige stad en we hebben een hele leuke avond gehad tussen de locals. We verbleven in het enige hostel wat zich bevond in Tamworth, wat leuk was dat we bij binnenkomst toen we het gevoel hadden in the middle of know where terecht gekomen te zijn de kaart van Nederland zagen hangen.
De volgende ochtend was het mooi weer en scheen gelukkig de zon, we zijn naar een openlucht museum gegaan, waar we het al snel gezien hadden, na een ritje door het park in een huifkar die bestuurd werd door een leuke stoere aussie
zijn we weer in onze cabrio gestapt en hebben uiteraard het dak om hoog gedaan. Natuurlijk kregen we veel bekijks. We zijn nog even gestopt bij de toeristen trekker “the big golden gitar”
en zijn richting Port Macquarie gereden. Deze route was geweldig, uren reden we zonder iemand tegen te komen door een landschap wat groen en heuvelachtig was. Onderweg zagen we kangoeroes, en zijn we op verschillende plaatsen gestopt om wat foto’s te maken. Zo stopte ik ook om te plassen ik reed een onverharde weg in en ging achter de auto zitten, Astrid moest ook en ging halverwege een heuvel op haar hurken zitten, opeens hoorde ik hard gezoem en zag al snel dat ik omringt werd door een aantal dikke roodkleurige insecten, de angst om gestoken te worden was er al snel en voor ik het wist rende ik zonder eerst mijn onderbroek op te trekken weg, omdat ik bang was dat er een in zou verdwijnen whaaaa. Ik rende Astrid voorbij en zag dat ze bijna omviel van het lachen, al snel werd ze ook omringt. Gelukkig zijn we er zonder steken weg gekomen. Volgende keer geen parfum op in de natuur. Toen we na zo’n 4 uur rijden aankwamen in Port Macquarie hadden we erge honger het was tegen 9pm en het plaatsje leek uit gestorven. Nergens was een restaurant nog open zelfs Mac donalds was gesloten. Er was nog net 1 pizza tent open.
In de lonely planet vonden we het hostel Ozzie pozzie, daar hebben we voor die nacht geboekt. de volgende ochtend hebben we ontbeten aan het water op de zelfde plek waar ik met Chiara en Daniel had geluncht tijdens de trip naar Cairns. Al snel werd het bewolkt en begon het te regenen dus een goede reden om een shoppingcentre in te vluchten. Omdat het weer richting sydney er niet beter uit zag hebben we besloten om er nog een nachtje te blijven. Voor de volgende ochtend konden we sunrise surfen met wat gasten van het hostel. We besloten dit te doen om toch nog wat gedaan te hebben in Port Macquarie en ik wilde het nog een keer proberen misschien vond ik het dan nu wel leuk. De hele nacht regende het en de wekker ging om 5 uur. Astrid en ik stonden niet te springen maar zijn toch gegaan. Een voordeel, het was droog. Toen we met het busje aankwamen op het strand zagen we hoe hoog de golven weren. Het strand was leeg, we hezen ons in het surfpak. Even twijfelde ik omdat het donker was en de golven zo hoog maar al snel lagen we in het water en na de twee de golf stond ik op mijn bord, gillend en juichend.
Nu ik wist dat ik het toch kon, kon ik er geen genoeg van krijgen. Even later zat ik op mijn bord en werd door de golf mee gesleurd richting strand waar Astrid half in het water stond mij te filmen ik kwam recht en keihard op haar af en ze moest hard weg rennen om mij te ontwijken haar camera heeft ze nog net kunnen redden. Na twee uur zijn we het water uit gegaan en hebben ons omgekleed toen we nog even naar de zee te keken zagen we een vin precies op de plek waar we net 2 uur hadden gesurft… het bleek een dolfijn te zijn. Na deze tweede surf ervaring weet ik het zeker surfen is echt gaaf! Wel wat blauwe plekken en een snee in mij been rijker maar dit was het meer dan waard. We zijn maar vier dagen weg geweest maar zoveel gezien gereden en gelachen. Later in het hostel kregen we de vraag, hoe wij backpackers aan zo’n auto kwamen of we die misschien gestolen hadden?gestolen? we waren gewoon backbackers in style..
Helaas kan ik niet op elke berichtje/reactie reageren, dit vind ik erg jammer ik heb gewoon tijd te kort hier. Maar twee maanden langer zon,zee,strand en avontuur!!
Liefs Kus,
Kim
Roadtrip Sydney Cairns!
Lieve allemaal!
Hier dan na lange tijd weer eens een reisverhaal, dus reismee en enjoy...
Roadtrip Sydney-Cairns 26-08 t/m 5-09
Chiara de Italiaanse waar ik mee heb samengewoond in mijn vorige huis hier in Sydney wilde rond haar verjaardag op een trip. Ze had een advertentie op Gumtree (Australische marktplaats) gezien waar twee Australische jongens opzoek waren naar backpackers die mee wilden reizen van Sydney naar Cairns. Chiara vroeg of ik mee ging en zo hebben we gereageerd. Ik heb vrij gekregen voor tien dagen bij Frederieke en Madeleine. In het begin vond ik het wat vreemd dat 2 Australische vrienden wilden reizen langs de oostkust met twee totaal vreemden backpackers. We hebben afgesproken om mee te gaan zonder dat we de jongens hadden gezien. Voor we bij deze jongens in de auto zouden stappen leek het me wel zo handig om nog even een ontmoeting in te plannen. Chiara vierde haar verjaardag bij mij thuis dus dit was een goed momenten om ze uit te nodigen.
Na deze avond had zowel Chiara als ik een goede indruk van de jongens gekregen en leek het ons prima gasten om mee te reizen. Ook wij waren blijkbaar goedgekeurd. Donderdag ochtend heeft Daniel 1 van de jongens ons opgehaald, Chris de andere jongen kwam drie dagen later aan in de Goldcoast i.v.m met een voetbalwedstrijd die hij nog moest spelen, hij is naar Surfers Paradise gevlogen.
26-08-10 om 7:00 uur stonden Chiara en ik klaar langs de weg met ons koffertje, toen sms’te Daniel dat hij later was hmm als de trip maar door gaat dachten we want we hadden er zo veel zin in. gelukkig hadden we nog wel even tijd om koffie te halen, alles is hier zo,n beetje take away! Gelukkig 7:20 kwam Daniel aan rijden. We reden in een grote nieuwe huurauto een luxe dus na de rammel camper waar ik de vorige trip in gereden heb. De eerste stop was Port Macquarie daar hebben we geluncht aan het water vervolgens een korte stop bij de bigbanana, een toeristen trekker maar wat niet meer is dan een grote banaan en wat kinderatractie's Toch maar even een foto.
S’avonds kwamen we aan in Byron Bay. Ik ben daar twee weken met Becky geweest begin April en er kwamen weer veel leuke herinneringen naar boven.
Na het inchecken ( Nomad Backpackers) spullen op de kamer gezet en zijn we wat gaan eten. Na het eten hebben we buiten gezeten met wat andere backpackers. De volgende dag hebben we uitgebrakt op het strand en zijn we wat door het centrum gaan lopen, de volgende dag zijn we door gereden naar Surfers Paradise.
Hier kwamen we in de middag aan en zijn meteen na aankomst naar het strand gegaan. Wat opvallend was is dat het elke dag warmer werd omdat we steeds meer richting noorden reden, in Cairns is het bijna het hele jaar door zomer. Eind van de middag is Daniel, Chris van het vliegveld gaan halen en zijn Chiara en ik ons gaan optutten want s’avonds gingen met een pubtour mee. Vanaf het hostel vertrek je dan met andere backpackers en wordt je met een bus naar de eerste bar gebracht vanuit daar ga je naar andere bars.
S,nachts hebben we lang moeten wachten op een taxi. Australië is trouwens echt een taxi land, het is veel goedkoper dan in Nederland en omdat de afstanden groter zijn reis je veel met een taxie als je gaat stappen of van het stappen weer naar huis gaat. Er was in Surfers maar een plek waar je een taxi kon krijgen en daar stond een hele lange rij met mensen die op taxi stonden te wachten. Eenmaal in de taxi wisten we de naam van het hostel niet meer dus het was voor de taxi chauffeur nog even zoeken. Die nacht was erg koud en hebben Chiara en ik weinig geslapen omdat het zo koud was. De volgende ochtend zijn we weer in de auto gestapt richting Australie Zoo, bekend om Steve Irwin.
Hier hebben we de middag rond gelopen. Er waren veel Australische dieren en show,s.
Eind van de middag zijn we richting Brisbane gereden waar ik precies 5 maanden geleden was aangekomen met het vliegtuig en aan het begin stond van deze reis. We zijn wat gaan eten en hebben het niet heel laat gemaakt omdat we de volgende ochtend vroeg verder gingen rijden. Vandaag hebben we de hele dag in de auto gezeten en zijn we s, avonds aangekomen in Rockhamton waar we hebben overnacht in een motel. Van rockhamton zijn we naar Airlebeach gereden waar we eind van de middag aankwamen.
Na het inchecken zijn we naar een reisbureau gegaan daar hebben we een trip naar de whitsunday’s geboekt voor de volgende dag, jeeeeeh. Magnums, het backpackersresort waar we verbleven was erg leuk aan de kust met s’avonds live muziek en een restaurant/bar we hebben daar de avond doorgebracht en leuke mensen ontmoet. Wat mij daar opviel was dat er tafels waren waar je niet mocht eten omdat er gerookt werd, die Australische regels zijn toch wel heel anders dan in Nederland en moet ik toch nog steeds aan wennen. De volgende ochtend vroeg naar de whitsunday’s hier had ik erg naar uitgekeken want het schijnt er erg mooi te zijn. De verhalen die ik er over heb gehoord en plaatjes die ik had gezien waren precies zoals het was, nee het was nog mooier!. We zijn er met een raftingboot naar toe gegaan met een leuke groep mensen. Tijdens de tour stopten we op verschillende eilandjes om te snorkelen en te zwemmen. Het was er zo mooi dat ik twijfelde of ik nou aan het dromen was of werkelijk daar stond. Ik wilde m,n telefoon pakken en mensen in Nederland gaan bellen om te zeggen hoe mooi het er was.
Na een paar uur kwamen we aan in Cairns dit was onze eind bestemming, we zijn uit eten gegaan om te vieren dat we aangekomen waren in Cairns!
De klimaat is daar erg tropisch (humid), benauwd en plakkerig. Het strand van Cairns viel mij tegen maarja er kan geen strand tegen de Whitsunday’s op. Zondag vloog ik weer terug naar Sydney, Chiara had er nog een weekje Bali aangeplakt en de jongens vlogen met een andere vliegmaatschappij. Ik had verwacht dat het een uurtje of anderhalf vliegen zou zijn het was tenslotte toch gewoon een binnenlandse vlucht maar het was een vlucht van drie uur. Toen ik s, avonds in Sydney aankwam voelde ik meteen de veel frissere temperatuur, de zomer is hier duidelijk nog niet begonnen, helaas! Lente is het wel, dus de winter zoals ze het hier noemen, is hier al weer voorbij Maar ik had toch de afgelopen tien dagen heel lekker weer gehad dus ik kan er weer even tegen aan.
Ik kijk terug op een hele leuke trip, we hebben veel gelachen weinig geslapen en veel gefeest!
Lieve mensen ik wil nogmaals zeggen dat ik het super vind dat er zoveel mensen zijn die mij volgen! Thanks voor al jullie lieve woorden!
Tot snel met nog meer foto’s en verhalen!
Kus Kim
Verhuisd, finale WK en bedbugs 18-07-10
Daar ben ik weer, het is al weer een tijd geleden dat ik iets van me heb laten horen, dit komt door dat ik verhuisd ben en niet veel gebruik kon maken van het internet. Ik ben weer een aantal ervaringen rijker. Zo weet ik nu alles van bedbugs helaas. Ik woon nu op een andere locatie met weer nieuwe huisgenoten. En heb ik de finale van het wk kunnen kijken met nog zo’n duizend andere Nederlanders. Op een zaterdag middag ben ik verhuisd, niet met een verhuiswagen maar per winkelwagen. In deze korte tijd dat is hier nu woon heb ik aardig wat spul verzamelt dus alleen mijn backpack was niet genoeg meer om mijn spullen te verplaatsten. Maar goed, ik ben dus verhuisd naar George ST. tegen over CS en midden in het centrum. Super plek, schoon, warm (vorige huis was erg koud)en gezellige huisgenoten. Becky is vorige week naar NZ vertrokken, we hebben een leuk afscheid gehad maar toch wel vreemd dat we elkaar nu niet meer zien, we hebben samen veel gereisd en mee gemaakt.
Afscheidsfeestje Becky
Chiara is er gelukkig nog en Sophie ook maar ze wonen allebei niet bij mij. Chiara woont hier vlakbij en sophie in Bondi zo’n 20 min hier vandaan. Sophie hebben Becky en ik in surfers paradise ontmoet en we hebben hier weer contract met elkaar gezocht. We zien elkaar veel in het weekend om te stappen/ shoppen en te kletsen. Door Chiara ben ik aan deze flat gekomen, het was de planning dat we hier met z,n tweeën zouden gaan wonen. Maar chiara twijfelde erg omdat haar tas hier is gestolen tijdens een feestje, ik ben hier uiteindelijk alleen ingetrokken. Ik vond de plek goed en spullen kunnen overal gestolen worden. Ik wilde heel graag weg uit m,n vorige huis omdat het wonen daar niet comfortabel meer was, het was er koud en vies. Niemand waste zijn gebruikte spullen af dus koken was er niet te doen, dan moest je eerste en vaat van 3 weken af gaan wassen. We zien elkaar vaak en ik moet altijd erg om haar lachen. Ik woon nu in een flat, Shepherd St was een eengezinswoning. Ik woon op de 6e etage met nog 8 huisgenoten. 2 Italianen 1 Spanjaard 1 turk en 1 Engelse zeer multiculti dus. We hebben veel lol en er wordt heerlijk gekookt de hele dag en avond door, dit is echt een nadeel want ik heb al weer trek als ik net m,n eten op heb door de volgende lucht die voor bij komt. Het meisje waar ik mee op de kamer slaapt komt uit Engeland, in het begin wist ik niet goed wat ik van haar moest denken, stil, rommelig en kwam dronken thuis in de nacht. Nu kan ik het goed met haar vinden en kletsten we veel. Na de eerste week dat ik hier was vroeg ze mij of ik ook last had van bedbugs en ze liet mij haar uitslag zien. Ik had nog nooit van bedbugs gehoord en had ook nergens last van. Nog geen dag later zat ook ik onder de uitslag en zijn we de matrassen gaan bekijken, shocking!!, de beestjes liepen over de matrassen. Oke actie dus! ik heb die avond na m,n werk drie flessen gif gekocht die je in het midden van de kamer zet en die uit zichzelf gaat spuiten je moet dus alles dicht doen en niet in de kamer komen voor 2 uur. Omdat we dit s, avonds deden kon ik niet voor 01:00 naar bed. Balen als je de volgende dag om 06:00 weer op moet. Maar goed eerste spuitbus had niet geholpen na 3 bussen leefden de beestjes nog. Ongelofelijk. Volgende dag een bedrijf ingeschakeld, een man heeft alleen onze kamer gedaan omdat de jongens in de andere slaapkamer er geen last van hadden. Ook deze reinigingsactie heeft niet geholpen. Ik heb nachten wakker gelegen van de jeuk en zat er door heen! Van de week is er weer iemand geweest hij heeft de hele flat gedaan en nu zijn ze als het goed is verdwenen! Ik heb mezelf voor genomen dat als ze weer terug komen ik weer ga verhuizen. Toen was de Finale vorige week, ik had kaartjes van Madeleine gekregen voor het Holland house, een discotheek bij Darling Harbor waar de finale werd uitgezonden in verschillend zalen, het was vol Nederlanders en je kon er kroketten, frikadellen en bitterballen krijgen en er was een Nederlandse band.
Het was echt een super avond en ik voelde me even thuis. Ook waardeer je dan ineens toch dat kleine landje! Ik was er met Lauran, ik ken hem via Becky, ze was een collega van hem. Het was een geweldige avond met al die Nederlanders alleen erg jammer van de slechte afloop. Lauran en ik liepen om 07:30 naar huis na de finale om daarna rechtstreeks naar het werk te gaan. Even douchen en toen naar de bus. Toen ik bijna bij de bus halte aan kwam zo’n 15 min lopen kwam ik erachter dat mijn portemonnee nog in mijn andere tas zat. Shit Shit!!! Dus in een sprint terug naar huis, zonder slaap ik kwam kapot aan bij Madeleine. Die avond dus heel vroeg naar bed gegaan.
Voor de mensen die mij iets willen sturen is hier mijn adres:
849 george st,
unit 036,
postcode: 2000 Sydney NSW
Nou lieve mensen, ik hoop dat jullie lekker aan het genieten zijn van de zomer in NL, en de oranje teleurstelling al wat is verdwenen. Ik wordt er hier nog bijna dagelijks aan herinnerd als ik mensen ontmoet en die vragen waar ik waarvan kom of als ik ergens mijn paspoort laat zien. En niemand is het met mij eens dat de scheidsrechter partijdig was! Maar oke volgende keer beter.
-Trudy, gefeliciteerd met je nieuwe baan! Veel werkplezier en als ik terug ben, kom ik snel bij je langs J
-Piet en Ingrid, dank voor jullie berichtje, inderdaad was het erg leuk geweest als we samen hadden kunnen juichen, wat hadden jullie er een leuk feest van gemaakt, zag ik op de foto die Lidy had gemaild. Je zit in een nieuwe band, leuk ik ben benieuwd.
-Mirjam, Heel erg GEFELICITEERD met je 2ekleinkind, geweldig! Ik kan niet wachten haar in het echt te zien.
Tot de volgende Kim in Sydney story!
:iefs x Kim
Update uit Sydney
Lieve allemaal! 3-06-10
Hier weer dan eindelijk weer een update, om precies te zijn zit ik nu op 19% van mijn reis en heb ik nog 295 dagen te gaan, dus nog heel veel tijd om heel veel te zien en mee te maken! Op het moment ben ik volop aan het werk, zo’n 40 uur per week. Ik heb m,n draai bij de gezinnen aardig gevonden en de kids beginnen ook meer aan mij te wennen. Ik heb m,n leventje in Sydney aardig op de rit, een fijne woon plek leuke mensen om mij heen en in de stad ken ik al aardig de weg.De eerste weken kon ik steeds maar niet geloven dat ik in deze geweldige grote stad woon maar nu is het al heel gewoon. Met Becky en Chiara kan ik het heel goed vinden, dit is maar goed want we slapen met z,n drieën op een kamer van zo’n 3 bij 4. Op dit moment wonen we met 9 in het huis. Boven twee slaap kamers waarvan een van ons met eigen badkamer. Op de andere kamer slapen 2 Australische jongens die de hele dag op bed liggen met de laptop of ze gaan naar de kerk, verder vriendelijke jongens. Dan is er nog een Japanner die kookt elke avond rijst, ohnee gister hotdogs voor de verandering. En een man uit Tsjechië maar die vertrekt aankomende maandag, een Duitse jongen neemt zijn plaats in. Inmiddels is de japanse jongen ook vertrokken en is er een Koreaan voor in plaats gekomen. Beneden slaapt een stel, hij komt uit Australië en zij uit België, maar volgens mij had ik dit al verteld. In huis is het vaak een zooitje vooral in het weekend als er een feestje is geweest. Ook onze slaapkamer ziet er snel uit alsof er een bom is ontploft, maar ja dat krijg je met drie meiden, die hebben ook zoveel zooi. Op zondag hebben we meestal cleaning day, we gaan dan naar mijn favoriete plek in Sydney “de wasserette” om onze kleren te wassen, zo fijn als je naar huis gaat met schone kleren. Op straat staan wel eens winkelwagentjes daar gooien we dan de kleren in en lopen naar de wasserette echt geen gezicht maar wel heel handig.
Op dit moment is Becky weg met haar werk voor 2 weken, niet lang daarna vertrekt ze naar NZ. Chiara en ik willen kijken of we tegen die tijd ergens anders kunnen gaan wonen, we hebben al iets op het oog, goedkoper en dichter bij Town hall de plek waar de bus komt naar mijn werk. Ik blijf tot oktober bij de gezinnen werken en daarna ga ik nog twee maanden door Australië reizen en misschien NZ, ook Chiara is van plan om tot oktober te blijven, we hebben afgesproken om dan samen te gaan reizen. We kunnen niet wachten tot het oktober is. Maar eerst geld verdienen!!
Hier onder heb ik wat typisch Australische dingen beschreven leek me wel leuk voor jullie om te lezen, en zo krijg ik de pagina eerder vol :)
Eten en drinken:
-Gluten vrij, overal staat bij koekjes of cake gluten vrij! Ik vet gedrukte letters (alsof dat gezonder is)! -lowfatt milk en soja milk, als je een koffie besteld kun
je kiezen uit drie verschillende soorten melk in je koffie. -Australiërs houden van barbecueën, hier in Sydney is dat wat minder maar tijdens onze reis vanaf Byron Bay zagen we overal openbare
barbecues die veel werden gebruikt.
-Alle wijn hier komt uit Australië, wat onder de jongeren veel wordt gedronken is Gunn een kartonnen doos met tapje en daarin een zak witte wijn van 4 liter, ik ben er ziek van geworden en later
werd mij verteld dat deze wijn resten van vis, ei, en melk bevat ook niet vreemd dus en ik drink dit dus niet meer. Maar het is niet zeker kan ook dat er mee bedoeld wordt dat deze producten in
dezelfde fabriek worden verwerkt -vetgemite dat eten ze hier veel op brood het ziet er uit als stroop maar is echt smerig het smaakt naar maggie. -Bananabread/fruitbread dit wordt veel gegeten door
Australiërs het is een soort cake en je kunt het bijna overal kopen. Het is erg lekker maar vet!
openbaar vervoer:
-je hebt een kaartje nodig die je in een machine in de bus doet en die dan afstempelt ik heb een studenten kaart omdat dit veel goedkoper is en niemand checkt wat voor kaartje je hebt. Dit is niet helemaal waar heb ik van de week mogen ervaren. Er kwamen twee mannen de bus in en ik had direct door wat ze kwamen doen, ja hoor kaart controle! shit wat moet ik doen. De man stond voor me en ik probeerde zo snel mogelijk iets te verzinnen. Ik gaf m,n kaartje en hij bekeek het en vroeg of ik student was en waar ik studeerde, ik zij aan de universiteit, waar? vroeg de man uhhhh ja daar wist ik zo snel geen antwoord op dus zei dat ik net was aangekomen in Sydney etc. De man was heel vriendelijk maar ik zag dat iedereen in de bus naar mij keek. pfff wat een benauwde situatie. Ik had al eens gehoord dat de boetes heel hoog zijn,zo’n 300 $. De man kwam naast mij zitten en stelde een hoop vragen, toen begon hij uit te leggen wat voor kaartje ik nodig had en dat deze niet goed is, maar ja dat wist ik wel maar deed alsof ik niks wist. Gelukkig geen boete.
Werk
Op het werk gaat alles goed, ik vind het leuk maar voel ook erg de grote verantwoordelijkheid en dat is soms zwaar. Vooral met de kinderen in de auto en rijden naar plekken die je niet kent en er op tijd zijn voelt soms erg stressvol. Laatst ben ik met de kinderen naar een grote binnenspeeltuin geweest, de tomtom was ingesteld en ik vond in een keer de weg, alles ging goed. Pff ook weer gedaan maar eenmaal thuis kwam ik erachter dat ik de huissleutel niet mee had. Ohnee dacht ik, gelukkig was er een reserve sleutel ergens te vinden bij het huis. Afgelopen vrijdag met de kids naar de zoo, 2 en 5 jaar. Aangekomen bij Frederieke kreeg ik te horen dat de tomtom niet werkte dus ik moest het met wat wegwijzingen op papier doen. Ooh jeetje dat wordt niks dacht ik, in de auto kinderen druk en enthousiast en ik maar geconcentreerd op de weg proberen te letten. In een keer goed gereden oh wat was ik opgelucht. Toen kwam ik erachter dat ik m,n fotocamera niet mee had. Ik baalde echt! De dierentuin was erg gaaf, een super uitzicht over de hele stad. De dierentuin loopt naar beneden en je kunt weer terug naar boven met een skilift. In de lift halverwege bleef hij stil staan. Stress moment nummer zoveel, als ik alleen in die lift had gezeten dacht ik nou ja gewoon wachten maar met twee kleine kids is het een rampscenario! de oudste vroeg al direct moeten we hier nu voor altijd slapen, gelukkig er kwam snel weer beweging in dat ding.
Opweg naar werk, vanuit de bus
Verhuizen14-06-10
Gister zijn we in een flat wezen kijken, Chiara kent een paar van de mensen die er wonen en er is ruimte voor ons. Ik was meteen verkocht, het is schoon warm en ruimtelijk en er is een zwembad! Dichter bij de bus halte en in George ST de grootse winkel staat die door de stad loopt. Over 2 weken kunnen we erin, ik kan niet wachten! 1 nadeel, er is geen internet… Maar we gaan samen een internet key kopen die je inplugt in je laptop. De huur is 35 $ goedkoper, dus dat scheelt ook nog eens!
Voetbal14-06-10
Ook hier wordt het WK actief gevolgd, omdat ik hier met mensen om ga uit de hele wereld is het erg leuk om samen te kijken. De eerste wedstrijd heb ik met Sophie gezien zij komt uit Duitsland en het was Duitsland-Australie en ik heb beide landen aangemoedigd. We waren bij Darling harbor daar is een Fifa fan fest, d.w.z. twee grote pleinen met schermen en heel veel supporters. De wedstrijd begon om 4:30 en toen we aankwamen zat of lag iedereen op de grond, er waren heel veel Australiërs zelfs gezinnen met kleine kinderen ongelooflijk op dit tijdstip! Ik ben in de pauze naar huis gegaan want het was koud en ik vond er niet veel meer aan.
Maandag was Nederland aan de beurt, en zijn we met z,n vieren weer naar Darling harbor gegaan, thuis begon de voorpret al, mijn drie huisgenoten Chiara, Florian en Kea moesten mijn land natuurlijk supporten en dus geschminkt in de Nederlandse vlag met een oranje haarband geknipt van mijn oranje shirt. Aangekomen bij Darling Harbor leek er niemand te zijn maar toen we bij andere plein gingen kijken stond het vol met oranje fans, en ik al die tijd maar denken dat ik zo’n beetje de enige Nederlander was hier. Want al die tijd was ik nog geen Nederlander tegen gekomen tijdens het uitgaan. Het was een groot feest met al die Nederlanders en iedereen was helemaal oranje, leuk om te zien hoe creatief mensen kunnen zijn, beplakt met oranje stickertjes of t-hirts met oranje ingekleurde prints sinterklaas mijter ik heb alles voorbij zien komen. Natuurlijk was het nog een groter feest na deze eerste overwinning.
Die nacht heb ik ook Italië gezien want Chiara is een Italiaanse, we hebben de match gekeken in ons nieuwe huis met onze toekomstige Italiaanse huisgenoten, 4:30 begon de wedstrijd en voor die tijd hebben we gekaart, half 9 s, morgens waren we thuis en s,middags moest ik werken. Dus je kunt je wel voorstellen hoe actief ik was die dag, not!
Afgelopen weekend zijn we naar de fire and light show geweest, dit is de hele maand en in de haven bij Circular quay was een show te zien op een schip en aan wal met vuur en dans. Het opera house wat er tegen over is was verlicht en veranderde steeds van design erg mooi. Helaas m,n camera was leeg zul je net zien altijd als je hem nodig hebt is de batterij leeg of ben ik hem vergeten!! Ook ander gebouwen in de stad waren verlicht zoals het hospital en de kerk ik heb daar nog net 1 foto van kunnen maken.
Met Becky en Sophie ben ik zaterdag naar de bioscoop geweest, sex in the city 2, super film echt gelachen. Zondag middag zijn we naar The Museum of Contemporary Art geweest. Het was een druk en vermoeiend weekend maar heel leuk!
The Museum of Contemporary Art
Lieve mensen het was weer tijd voor wat verhaaltjes, sorry dat ik jullie zo lang heb laten wachten.. Tot de volgende story! En blijf vooral reageren
Veel liefs xx Kim
(Ps: Voor de mensen die mij al heel erg missen;) Inmiddels op 22% en 281 dagen te gaan)
Autumn, sporten, shoppen en Friday night in Sydney
Autumn in Sydney De herfst is nu echt begonnen in Sydney, het is koud en nat. Vooral de ochtenden en avonden zijn fris, als overdag de zon schijnt is het nog zeer aangenaam, Maar vandaag is dit niet het geval, de regen komt met bakken uit de lucht. De slippers zijn vervangen door sneakers en Uggs, de bikini’s en de zonnebrand kunnen de kast in! En aangezien de huizen in Sydney niet voorzien zijn van centrale verwarming, is het ook binnen niet echt lekker maar de oven en gaskacheltjes staan aan. Ik kan niet wachten tot het weer zomer is!
Sporten We zijn begonnen met wat beweging, je loopt hier dagelijks kilometers, dus genoeg beweging zul je denken. Maar aangezien je hier ook overal kunt eten, eten kunt kopen en ziet liggen. Is het moeilijk om het te weerstaan, ik kan hier de hele dag eten. Mijn favorieten zijn Banana bread (bananencake) erg dik makend! En de carrot cake. De Caramel Machiato van Starbucks kan ik niet weerstaan als ik er voorbij loop en dat is nog al vaak want op elke hoek van de straat zit er een. Kilo’s vliegen eraan… Dus we zijn wezen zwemmen, hardlopen, en naar een sportfestival geweest. Hier kwamen we toevallig toen we naar het park liepen om hard te lopen. Van hardlopen was niks meer gekomen maar we hebben zeker gesport! Een hoelahoep workshop, gesurft op een bewegende plank met luchtkussen. Dit was erg moeilijk, het zag er simpel uit en in het begin ging het goed, ik riep “wow this is cool, where are the waves?” En toen viel ik er heel hard van af…Haha. Ook hebben we aan een Bollywood dans workshop mee gedaan. Toen we het festival verlieten kregen we allemaal gratis producten zoals, mascara,haarcrèmes, whitening tandpasta. We waren helemaal blij.
Shoppen! Omdat we veelal zomerkleding hebben werd het dus tijd om te shoppen. We hebben het Broadway shopping centre ontdekt, een winkel centrum hier heel vlakbij, Het is zo’n 5 etages groot. Dus winkels genoeg om je in uit te leven. Nou dat hebben we gedaan. We zijn begonnen in een winkel waar ze massage stoelen verkopen en die je dus kunt uit proberen. Na 4 stoelen zijn we verder gegaan. Toen pedicure en manicure, onze voeten en handen werden gedaan vanuit een massagestoel dus onze spieren zijn helemaal los. Deze dag hebben we heel veel gekocht, fijne bezigheid op een zondag die eerst heel saai lijkt te zijn.
Weekend! I love the weekends in Sydney, ten eerste is het zoooo fijn dat ik uit kan slapen en gewoon vrij ben, maar dit is NL natuurlijk hetzelfde. Maar ook omdat er zo veel te doen is en zoveel feestjes zijn. Deze vrijdag zijn we in de sydney Tower geweest, een toren met een exclusief restaurant op een hoogte van 205 meter. Becky en ik besloten om een drankje te drinken, omdat we natuurlijk geen geld hebben om hier uitgebreid te dineren. Op weg ernaar toe konden we de toren niet vinden, er stond een goodlooking guy op een hoek van de straat, wij vroegen deze man de weg naar de tower. Hij antwoordde met “sorry maar ik kom niet van hier, ik weet het niet. Uiteindelijk vonden we de weg. Om binnen te komen worden je kleding en schoenen gecheckt, met slippers of gympen kom je niet binnen. In de lift voel je, je oren dichtgaan. Maar als je dan de lift uitstapt weet je niet wat je ziet. Het restaurant is rond en draait langzaam rond en het uitzicht is amezing! Becky nam een rode wijn van 12$ en ik een glaasje bubbels a’ 15$ zo’n 12 euro dit was het goedkoopste wat op de kaart stond. We namen er een bakje gekruid friet bij. Toen kwamen er twee mannen naast ons zitten, één daarvan was de man waaraan we de weg hadden gevraagd, dit was natuurlijk geen toeval, hij was ons was gevolgd met een vriend. Dit was nog niet het vervelendste. Even later werd hun bestelling gebracht op het moment Dat wij aan het genieten waren van ons glaasje en kleine goedkope hapje. Werd hun tafel gedekt met de meest dure etagère voorzien van verschillende soorten vis.. De jongens keken elkaar aan en begonnen een conversatie over wie zou beginnen met het eten van de vis, waarop ik zij “ik wil wel beginnen….” Hier moesten ze erg om lachen maar ik keek snel de andere kant op want ik voelde mij hoofd rood worden als de kreeft die boven op lag!. Wij konden niet stoppen met kijken naar deze luxe vis happening terwijl ons het water uit de mond liep!slurpten zij de oesters naar binnen. We hebben nog wat foto’s gemaakt van het uitzicht en hebben daarna nog zo’n half uur op het toilet doorgebracht omdat deze was voorzien van alleen maar spiegels! Het was een goed begin van het weekend.
Meer foto's, klik op foto's op de homepage, en er staan nu ook filmpjes bij video's