Daar ben ik weer, inmiddels 24 april 10:17. Vanmorgen zijn we om 08:00 vertrokken uit Taree zo’n 200 km voor Newcastle waar we nu niet ver vandaan zijn. Je raad het al waar we nu zijn... Mac Donalds! en als je ons ziet zitten moet je echt lachen. We zitten namelijk met onze zonnebril op naast elkaar op een bankje met de laptops in het stopcontact, druk te typen.

We zien er niet uit na 5 dagen buiten geleefd te hebben zonder douche,wc en make u. Waar de Mac al niet goed voor is, internet, schone wc’s, (de afgelopen dagen vooral buiten geplast) En koffie om wakker te blijven. Maar waar was ik gebleven.. oh ja, overnachten bij de Aldi of Mac Donalds? Het is een parkeerplaats aan het strand geworden. Er stonden meer campers, hierdoor voelde het veilig genoeg om op deze plek te slapen. De volgende ochtend zijn we richting Dorrigo gereden. We hebben gestopt om te plassen en wat te eten. Ik zat in de mac,ja weer Mac Donalds (inmiddels 5 kilo zwaarder;) en Backy ging de accu van de camera halen want die was leeg, bij Mac Donalds hebben ze stopcontacten dus konden we hem even opladen.. Het duurde vrij lang voor dat ze terug kwam, ik ging er vanuit dat ze hem niet kon vinden. Even later komt ze terug en zegt “ik heb iets heel doms gedaan” niet 1 keer maar herhaald het wel 5 keer achter elkaar en Ik kon niet bedenken wat het kon zijn en dacht schiet nou op!!! ze had de sleutels in de camper laten liggen en de camper was op slot!! Oke wat nu??Ze is opzoek gegaan naar iemand die kon helpen, en vond een fietsenmaker die heeft twee klemmen tussen de deur gezet en met een stuk stevig lint het knopje omhoog gekregen. We waren zo blij dat we begonnen te juichen en Becky riep, “You make my day”!! maar zo simpel is het dus om in een auto binnen te komen. Maar we waren gered! Dus we konden verder, op weg naar Dorrigo, daar zijn we naar het nationaal park geweest en hebben 4 uur lang door de jungle gelopen het was erg vermoeiend en warm omdat we bang waren voor slangen en andere insecten hadden we een lange broek aan getrokken en shirt met lange mouwen erg heet dus voor een regenwoud, maar het heeft mooie plaatjes opgeleverd!

Vanuit Dorrigo zijn we naar Kempsey gereden en hebben weer aan de kust overnacht in South valla beach. Het is zo kneuterig hoe we daar zaten soep te koken op het kleine gasstelletje met een klein zak lampje, maar ook oh zo knus en spannend. Want het is zo ontzettend donker je ziet heelmaal niets en je hoort zoveel geluiden van dieren die in de struiken/bomen zitten. De volgende ochtend zijn we naar port Macquire gereden om het koala hospital te bezoeken, een door vrijwilligers gerund hospitaal waar per jaar 200 zieke en gewonde koala’s worden gebracht.

Die avond zijn we bij Taree gestopt en hebben daar overnacht op weer een parkeerplaats aan de kust. De volgende ochtend de zon op zien komen omdat ik moest plassen en om 8uur vertrokken we richting Sydney! Hier kwamen we om 14:00 uur aan. Dit was de meest verschrikkelijke rit die ik ooit heb gereden. Omdat wij om 15:30 de camper in moesten leveren hebben we eerst al onze spullen af gezet bij het hostel. maar voor we die gevonden hadden waren we een uur verder dus we hadden nog een half uur om de camper af te leveren. We moesten al onze spullen vanuit de camper naar het hostel brengen en omdat we zo weinig tijd hadden, renden we met onze tassen door de stad. ik voelde me alsof ik in het programma Peking expres zat. Na het inchecken, snel weer in de camper opzoek naar de plek waar we moesten zijn. Door de hele stad zijn bijna alleen maar een richting wegen, de verkeerslichten zijn heel onduidelijk en je kunt nergens keren. Becky heeft snel gebeld naar het bedrijf maar ze viel weg want we hadden geen bel tegoed meer. De benzine was op, en natuurlijk nergens een tankstation te vinden midden in de stad. Ik was vanaf vanmorgen 08:00 al aan het rijden dus ik kon niet meer…. Inmiddels bijna 19:00 dus 3 en half uur door Sydney gereden.. gelukkig net op tijd een tankstation gevonden maar geen Wickedcampervans… dus we besloten weer terug te gaan het Hostel en de camper later terug te brengen. Het was inmiddels toch allang gesloten. Maar nu moesten we nog opzoek naar een parkeerplaats voor de camper en omdat ons hostel midden in het centrum zit hadden we een volgend probleem waar parkeren we camper voor weinig money?? We waren er allebei zo klaar mee dat ik rechtstreeks een parkeer garage in ben gescheurd in de buurt van het Hostel. De Volgende ochtend moesten we 40$ afrekenen. Dit was dus onze eerste ervaring met Sydney, Ik bedenk me dat ik hier de aankomende 6 maanden zal moeten leven, er zullen vast betere ervaringen aan komen denk ik maar. BANG!!!!!! ik ben door het bed gezakt! Terwijl ik dit zit te schrijven in het stapelbed, ik lig onder en Becky boven en het bed begeeft het gewoon. Er liggen nog twee Aziatische meiden op de kamer en iedereen begint te lachen, pff ben ik blij dat het niet Becky’s bed was. Anders was ze met lattenbodem en al op mij terecht gekomen. Nu lig ik boven, in een ander bed dus kan weer verder met mijn verhaal. In Byron Bay hadden we gereageerd op een advertentie voor een appartement in Bondi Beach dit is het populairste strand van Sydney, dus dat leek ons wel wat. We zijn er gister wezen kijken, en het zag er super uit, een groot appartementen complex met marmeren vloeren, het leek als of je een hotel binnen kwam. Het was een 4 kamer app met 2 badkamers Becky en ik konden een slaap kamer met z,n 2’en krijgen voor 200 $ per week zo’n 160 euro pp. We hebben besloten het niet te doen, te duur te ver van Balmain, waar ik ga werken en Cinderella, we weten haar naam niet meer dus bedachten deze naam voor haar, want die naam past gewoon bij haar, we hadden geen goed gevoel bij haar, ze was een van de 3 meiden waar we de flat mee zouden delen. Ik hoop dat we snel een appartement vinden en hou jullie op de hoogte! Vandaag 28-04 precies 1 maand weg...Nog 11 te gaan!

Ik vind het super dat er zoveel mensen zijn die mij tijdens mijn reis volgen! Kus voor jullie allemaal….

Cheers!